Anton O'Donnell (Scot) Singer-songwriter - Americana Stamineeke Webbekom - 02-03-2025 reporter & photo credits: Freddie info band: Anton O'Donnell info club: Stamineeke © Rootsville 2025

Op de affiche vanavond in 't Stamineeke' de voor ons nog nobele onbekende 'Anton O'Donnell'. Zo rechtstreeks geïmporteerd uit het Schotse Glasgow. Glasgow is de grootste stad van Schotland, het land van 'The Braves' en het zal dan ook wel logisch zijn wanneer in de schaduw van 'Glasgow Cathedral' ook de Schotse muziekscène daar welig tiert en zo kennen de die-hards misschien wel de Schotse band 'Anton & The Colts'.

Het is diezelfde Anton O'Donnell die na een mailtje van de Amerikaanse producer Brian Brinkerhoff begon te werken aan een soloalbum. 'Tomber Sur PRW' verscheen dan in het najaar van 2023 maar dit zo niet zomaar het eindpunt zijn van Anton's solocarrière. Vorig jaar volgde er dan de single 'Rattle All Yer Bones' en zou dit de aanzet kunnen zijn naar een volgend soloalbum. Vanavond dus hier in 't Stamineeke' van Maaike die door Anton voor de gelegenheid tot Esmeralda zou worden omgedoopt.

Zijn bindteksten zijn best levendig te noemen al is het een vereiste om best wat 'Schotse Single Malt' te hebben binnen gewerkt alvorens naar Anton te beginnen luisteren. Het lezen van de avonturen van 'Mic Mac Jampudding' in de verhalen van Jommeke gaan je er ook al niet bij helpen of je moet een master hebben in het Gàidhlig. Anton zelf is dan weer verlekkerd op onze uitgebreide selectie van Belgische bieren en daar mogen Orval van Duvel zeker niet in ontbreken.

Met 'My Favourite Song' worden hier de debatten dan geopend en al vlug blijkt dat deze Anton O'Donnell ook wel fan blijkt te zijn van ene Robert Zimmerman. Niet dat het een Dylan avond zou gaan worden want op een paar covers na brengt deze Anton O'Donnell hoofdzakelijk eigen nummers die meteen al goed zijn om een avond mee te gaan vullen. Deze 'My Favourite Song' komt zelfs nog uit zijn periode van 'The Colts'.

De klankkleur van deze Anton O'Donnell is er eentje waarnaar je een ganse avond kan luisteren zonder ook maar een punt van verveling te kennen. Mooi en toch ook een beetje rauw en dat ontdekken we zeker bij nummers als de prachtige love song 'You and Me, Me and You' waarna een respectvol applaus hier zijn richting uitgaat.

Met het opgewekte 'We'll Go Stopping Time' is het zelfs moeilijk om niet aan het dansen te gaan. Geen bagpipes maar degelijk Americana materiaal die je verplichten om naar hem te blijven luisteren. En plots is daar dan toch een cover van Bob Dylan en op 'It's All Over Now, Baby Blue' uit 1965 is daar zelfs een eenzame en treuzelende sing-a-long bij te horen. Yep, we kennen hier onze klassiekers, ook al waren we toen nog zeer jong. 'Trough The Fray' en uit het 'Tomber Sur PRW' album het voor ons bijna onuitspreekbare 'Skulduggery' betekenen dan ook het einde van een meer dan genietbare deel '1'.

Bij de start van het tweede gedeelte haalde Anton O'Donnell een kazoo boven maar een aanwezige vierpoter dacht daar anders over. Dan maar zonder dat eigenaardige instrument in een nummer dat ging over een 'Whiskey Lover'. Het daaropvolgende 'It Never Lasts' kan je ook dan weer terugvinden op het album 'Tomber Sur PRW' net als 'Dreams Fade Under The Weight'.

Dan terug tijd voor een cover en dat is dan 'A Boy Named Sue' van de steeds herkenbare 'Man in Black'. We krijgen er ook nog eentje van 'Anton & The Colts' en de ambiance indachtig komt Anton dan terug aanzetten met eentje uit het arsenaal van Bob Dylan en ja hoor en wordt dan toch ook weer mee geneuried op het uit 1962 afstammende 'Don't Think Twice, It's All Right'.

Als afsluiter vraagt hij nog om een algemene sing-a-long maar de tekst bleekons toch wat te moeilijk te zijn al was er na het gebrachte en mooie 'Roots' toch een zekere medewerking aan dat nummer, alleen bij Esmeralda bleef stil...

Als toegift dan maar terug eentje van Johnny Cash en met diens 'Folsom Prison Blues' namen we dan afscheid van een toch wel verrassend overkomende 'Anton O'Donnell'. Wie wil en kan, hij speelt vrijdagavond 7 maart in de iconische club 'Toogenblik' in het Brusselse Haren. Doen want het is meer dan de moeite, zeker wanneer je ook fan bent van tussen een kruising van Colter Wall met Bob Dylan. CU!